رئیس شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی استان سیستان و بلوچستان گفت:
برنامه های فرهنگی ؛ قرآنی واقامه نماز جماعت در مسجد مهمترین ابزار ارتباطی میان اقشار مردم و علماء می باشد.
به گزارش روابط عمومی شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی استان سیستان و بلوچستان ؛ حضرت حجت الاسلام والمسلمین علی خیور در نشست بصیرتی ائمه جمعه و جماعات اهل سنت ضمن گرامیداشت هفته بصیرت میثاق امت با ولایت گفت : وظیفه آگاه سازی و بصیرت افزایی در جامعه به طور مستقیم متوجه نقش علما است و در این راستا روحانیان وظیفه سنگین و خطیری را برعهده دارند.
رئیس شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی استان سیستان و بلوچستان ادامه داد : چنانچه گفته شد علماء، در میان مردم نفوذی بسیار دیرپا و مستحکم داشتند چون خاستگاه علماء از میان اقشار مختلف بوده است، و هرگز علماء و روحانیون از یک قشر برنخواستهاند که منقطع از اقشار مردم باشند، بلکه علمای تشیع و تسنن و اقشار مختلف جذب حوزههای دینی شده و به درجات علمی نائل شده و پس از کسب مدارج علمی به میان مردم برگشته و همواره به تبلیغ و ارشاد مردم اقدام کردهاند، این سنت دیرپای حوزههای دینی اعم از شیعه و اهل سنت است، چون علماء و مردم در فرصتهای مختلف به علت ساختار اجتماعی و بافت فرهنگی اجتماع ایران ارتباط بسیار نزدیک داشتهاند، و منازل علماء یکی از پناهگاههای حل مشکلات مردم بوده است. حسینیهها، تکایای مذهبی و مساجد سراسر کشور از جمله مراکز ارتباط دهنده مردم با علماء بوده است.
براساس فرهنگ اصیل اسلام، مردم مسلمان روزانه سه بار در مساجد حضور یافته و روزهای جمعه در نماز جمعه حاضر شده و با روحانیت مرتبط بودند. برگزاری برنامه های فرهنگی و قرآنی و همچنین اقامه نماز جماعت نیز از جمله ابزارهای ارتباطی میان اقشار مردم و علماء بوده است، این ارتباط به خاطر عوامل متعدد بسیار ناگسستنی است که در طول تاریخ شیعه در ایران به وضوح دیده میشود.
وی تاکید کرد: دشمنان زمانی می توانند نقشه های شیطانی خود را عملی کنند که در درون صفوف متحد مسلمانان اختلاف ایجاد شود و متاسفانه گروهک داعش از درون خانواده اسلامی شکل گرفته است. به همین جهت خداوند متعال در قرآن کریم خطاب به پیامبر مکرم اسلام (ص) فرموده است دشمنان از میان جامعه خودت حرکت و دسیسه می کنند.
خیور ادامه داد : کسوت حفظ دین و خدمت در لباس روحانیت افتخار بسیار مهمی است و لذا علما باید در راستای بصیرت افزایی در این پوشش درآییند و اعمال آنها به گونه ای نباشد که خدای ناکرده موجب بصیرت زدایی شود.